Kleuren aan de Hemel
De belangrijkste fotometeoren zijn de halo's.
Deze doen zich voor in de vorm van kringen, bogen, zuilen of lichtvlekken, veroorzaakt door ijskristalletjes die in de dampkring zweven, zoals in ijle Cirrus-sluiers.
Ontstaan
Hebben de ijskristalletjes voor een groot deel dezelfde vorm en afmeting en dezelfde zwevende positie, dan veroorzaakt het invallende licht van de zon of maan soms een heldere of een gekleurde ring. Het licht wordt gebroken door de ijskristalletjes rondom zon of maan als middelpunt. Het brekingsproces van het licht komt overeen met de werking van een prisma, dat doorvallend wit licht ontleedt in de verschillende kleuren van het spectrum.
Bij ringvormige halo's ligt het rode licht aan de binnenkant.
De hemelboog van horizon tot horizon, verticaal door de zenith (is het hoogste punt van de hemel) telt 180 graden. De kleine kring heeft een straal van 22 graden. De binnenzijde is rood. In zeldzame gevallen is de buitenzijde violet. Binnen de kring is de hemel donkerder van tint dan daarbuiten.
De grote kring komt veel minder vaak voor. De straal is 46 graden. Hij is minder helder,
maar wel fraaier gekleurd. Op dezelfde hoogte als de zon boven de horizon staat, verschijnen soms in de kleine ring of in een deel daarvan, links en of rechts van de zon helder gekeurde vlekken, rood aan de zonzijde. Dat zijn bijzonnen.
De krans bestaat uit één, twee of drie (zelden meer) gekleurde ringen met een betrekkelijk kleine doorsnede, vlak om de zon of maan.
Hij ontstaat door buiging van het licht om heel kleine waterdruppeltjes die vaak alleen in een heel dunne wolkenlaag aanwezig zijn.
De binnenkant van elke ring is violet, groen of blauw en de buitenkant is rood.
Daartussen komen soms andere kleuren voor.
Van de eerste ring is meestal alleen het rood te zien.
Betekenis voor het weer
- Kringen om de zon of maan duiden op Cirrostratuswolken Die gaan vrijwel altijd vooraf aan een naderend neerslaggebied. April en mei vormen daarbij een uitzondering.
- Kransen om de zon of maan duiden op een condensatie van waterdamp tot ijle wolkensluiers. Meestal zullen die zich verder verdichten.