Wereld Meteorologische Organisatie (WMO)
Vrijwel ieder land heeft één of meerdere nationale weerdiensten. De diensten zijn in de eerste plaats bedoeld om zich bezig te houden met het weer en het klimaat in het land zelf. Zo zijn orkaanvoorspellingen belangrijk in de V.S. en regenvoorspellingen belangrijk in Australië.
De inderzoekers die betrokken zijn bij het weeronderzoek ontwerpen en hanteren uiteenlopende instrumenten, analyseren de metingen daarvan en stellen met behulp van al die informatie de weersverwachtingen samen. Snelle computersystemen worden gebruikt voor het analyseren van de date vooraleer er een begrijpelijk en bruikbaar eindproduct is.
Geavanceerde verbindingen met de gedrukte en elektronische media zorgen ervoor dat het grote publiek snel en efficiënt van de meest recente informatie wordt voorzien. Deze informatie bestaat behalve uit gewone weersverwachtingen ook uit waarschuwingen voor gevaarlijke of extreme weersituaties.
De nationale weerdiensten leveren ook gespecialiseerde informatie aan verschillende sectoren van de samenleving, zoals de landbouw, de luchtmacht en het openbaar vervoer.
Mondiaal Weer
Aangezien het weer een mondiaal verschijnsel is, is wereldwijde samenwerking onmisbaar. De meeste landelijke weerdiensten leveren ook bijdragen aan het internationale weeronderzoek.
De landelijke weerdiensten die het meest betrokken zijn bij het werk op mondiale schaal zijn het American National Weather Center in Camp Springs (Maryland), het British Meteorological Office in Bracknell en het Europese Centrum voor Weersverwachtingen op Middellange Termijn (ECMWF) bij Reading in Engeland. Het ECMWF moet voor de 17 lidstaten één- tot tiendaagse weersverwachtingen maken. De resultaten worden dan met weerdiensten over de hele wereld gedeeld.
De Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) is een speciale afdeling van de Verenigde Naties. Zij telt 170 lidstaten en leidt 3 meteorologische centra: in Melbourne, Moskou en Washington. Zij werd opgericht in 1951 en heeft als hoofdtaken het verbeteren van de meteorologische waarnemingen overal op aarde, het creëren van een eenduidig systeem van weerrapporten en het zorgen voor een betere verspreiding van de informatie over het weer. Op praktisch gebied speelt de WMO een centrale rol bij het vaststellen van fundamentele standaarden voor meteorologische procedures, zoals het bereiken van overeenstemming over de codes voor het verzenden van data.
De WMO heeft ook 8 technische commissies, die op één lijn werken met de nationale weerdiensten. Deze commissies omvatten de synoptische meteorologie, luchtvaartmeteorologie, klimatologie, atmosferische fysica, landbouwmeteorologie, hydrometeorologie, maritieme meteorologie en waarnemingsinstrumenten en waarnemingsmethoden.
De World Weather Watch (WWW) is een mondiaal meteorologisch systeem dat gebruik maakt van de voorzieningen en procedures van de weerdiensten in de WMO-lidstaten. De WWW verzamelt de metingen van 5 weerstations, van een reeks polaire weersatellieten en van de gespecialiseerde meetnetten zoals die van radarstations. Zij ontvangt ook waarnemingen van ongeveer 12.000 stations op het vasteland, ruim 7.000 schepen en olieplatforms, 700 stations die metingen in de hogere atmosfeer doen en van vele verkeersvliegtuigen.
Al deze waarnemingen worden in code via telex- en radioverbindingen uitgezonden naar regionale of nationale centra en dan ingevoerd in het supersnelle Global Telecommunications Systems dat de 3 centra van het WMO verbindt. In deze 3 centra worden de meetgegevens verzameld en verwerkt tot mondiale en sysnoptische weerkaarten en met behulp van computermodellen worden er ook mondiale weersverwachtingen opgesteld. Deze kaarten en verwachtingen worden iedere 6 uur naar de nationale weerdiensten gezonden.